Dia de los Muertos: Mexicaanse Dag van de Doden
Door mijn vele reizen naar Mexico ben ik al vroeg gefascineerd geraakt door de dag van de Doden. Ik vind het iets heel moois hebben. En in tegenstelling tot veel anderen totaal niet luguber. Ik vind het bewonderenswaardig en leerzaam hoe de Mexicanen schijnbaar vertrouwd en zonder angst met de dood dealen. Ik vind het ook een must dat deze traditie in ere wordt gehouden. De dag van de doden, is een nationale feestdag die heel uitbundig wordt gevierd in Mexico en de rest van Latijns-Amerika. Het is de dag waarop de doden worden geëerd. Het festival vindt plaats op 1 en 2 november en op die dag worden de graven gepoetst en vinden er optochten & processies plaats. Men bezoekt de graven van dierbaren en offert er hun lievelingsvoedsel en drank. Na afloop eet en drinkt men het vaak zelf op, omdat men gelooft dat de zielen van de doden de ziel van het voedsel tot zich hebben genomen.
Catrina & me
Processie Oaxaca
Versierde schedels van papier-maché te koop op straat
Skeletten & Catrinas te koop
Allerzielen in het Vondelpark
Ook in het Vondelpark (Amsterdam) worden in de grote vijver honderden drijvende bootjes met lichtjes te water gelaten. Een gelegenheid om dierbaren die gemist worden te herdenken. Iedereen is welkom om een brandend lichtje te water te laten, ter nagedachtenis van een bijzonder iemand. De bootjes worden ter plekke uitgedeeld. Ook zijn er stiften om op iets moois op het bootje tekenen, bloemetjes om erbij te leggen en briefjes om iets speciaals op te schrijven. Kinderen maken er echte kunstwerkjes van. Honderden lichtjes midden in het park, in de vijver, toegankelijk & laagdrempelig. Verdriet wordt immers minder erg door schoonheid & door het te delen met elkaar. Ik vind het prachtig. Ik wil ook een mooi bootje te water laten voor mijn overleden moedertje. Donderdag 2 november 18.30-20.30 uur
Allerzielen Vondelpark
Azteeks gebruik
Prachtig filmpje Catrinas Tv Azteca: Flores, Colores, Sabores, Olores y Estrellas
Traditioneel is 1 november de dag dat overleden kinderen worden herdacht. Hun graven worden versierd met witte orchideeën. 2 november is de dag dat overleden volwassenen worden herdacht en hun graven worden versierd met oranje Afrikaantjes. Het feest komt voort uit oude Azteekse gebruiken, gecombineerd met Katholieke invloeden van de Spaanse overheersers. Vandaar dat de dag van de doden wordt gehouden op de katholieke feestdagen Allerheiligen en Allerzielen.
Viering bij het graf
Viering bij het graf
Processie
Vrouwelijke mariachis
Processie/ optocht
Altaren
Sommige families bouwen altaren (ofrenda’s) in hun eigen huis. De gedachte is dat de doden niet zouden willen dat de nabestaanden rouwen en verdrietig zijn en dat het leven van de doden gevierd moet worden. Altaren met bloemen, kaartjes en persoonlijke bezittingen van de overledene. Hoe bijzonder is dat! Elk altaar is verschillend, afhankelijk van de streek. Met regionale bloemen, fruit en eten.
Huis Altaar
Huis Altaar
Hoe ziet zo’n altaar eruit?
- Foto’s van de dierbare overlevenden.
- Verse bloemen, wiens geur de teruggekomen zielen welkom doen voelen.
- Gekleurde vlaggenslingers van papel picado (uitgeknipt papier)
- Een dag van de Doden brood (pan de muertos) een broederlijk aanbod aan de zielen (katholicisme)
- Suikergoed skeletjes, die de dood en zijn aanwezigheid verbeelden.
- Eten, het favoriete gerecht uit de regio of het lievelingseten. Vaak ook fruit, appels, sinaasappels, gesuikerde pompoen en tamales.
- Drank, zoals tequila en mezcal om de ziel van de overlevende te relaxen. Als deze tijdens zijn leven ook rookte, dan inclusief een pakje sigaretten.
- Kaarsen, want deze begeleiden de doden terug naar het altaar en het dodenrijk. Kaarsen verbeelden hoop, licht en geloof.
- Verschillende verdiepingen, het symbool voor aarde en hemel.
- Bloemenboog, die de ingang naar het dodenrijk symboliseert.
- Religieuze plaatjes zoals La Virgen de Guadalupe.
- Zout op een klein schaaltje om de ziel te zuiveren.
- Glas water, om de dorst te lessen van de overlevende na zijn lange reis.
- Persoonlijke dingen van de overlevende, zodat hij of zij zich thuis voelt.
- Diverse versieringen zoals skeletjes en beestjes van papier-maché of klei *Wierrookhouders.
Schedels van suiker en chocolade
Ook vindt je overal schedels in Pastelerias (banketbakkerijen) en op straat, vaak met felle kleuren gedecoreerd. Bakkerijen draaien overuren. Dit gebruik komt voort uit Azteekse tijden, toen schedels een trofee waren en tentoongesteld werden tijdens rituelen als teken van dood en wedergeboorte. Op 1 en 2 november worden veel schedels gegeten, gemaakt van suiker en chocolade. Ze worden cadeau gegeven aan de doden en opgegeten door de levenden. Ook wordt de naam van de ontvanger in het voorhoofd van deze (mier)zoete schedel gekerfd.
Suikergoed Schedel cake
Suikergoed schedel chocolade
Catrina
De Dag van de Doden brengt één van de grootste verschillen tussen de Mexicaanse- en onze cultuur in beeld. Een 180-graden kloof tussen de houding ten opzichte van de dood. Mexicanen houden de dood in de buurt, zij behandelen de dood met vertrouwdheid, zelfs met gastvrijheid in plaats van angst. La Catrina belichaamt die filosofie en toch is ze veel meer dan dat.
La Catrina is oorspronkelijk een zinken ets gemaakt door de beroemde Mexicaanse lithograaf José Guadalupe Posada . Het laat een vrouwelijk skelet zien slechts gekleed in een hoed die past bij de hogere klasse outfit van een Europeaan van haar tijd. Ook wel Calavera Garbancera genoemd (een persoon die zich schaamde voor zijn eigen Indiaanse roots en een Franse Europese stijl imiteerde door veel make-up te dragen om haar huid lichter te doen lijken)
Terwijl Posada het karakter introduceerde, werd La Catrina pas echt populair door een muurschildering in het Prado Hotel aan het einde van het Alameda park. De kunstenaar Diego Riviera schilderde in 1947 ‘Sueño de una tarde Dominical en la Alameda Central’ (Droom van een zondagmiddag in het Alameda Park) een muurschildering van maar liefst 15 meter lang, waarin hij 400 jaar Mexicaanse geschiedenis afbeeldt. De muurschildering overleefde in 1985 een aardbeving in tegensteling tot het Prado Hotel en werd later verplaatst de overkant van de straat naar het Museo Mural Diego Rivera.
Mural / muurschildering ‘Sueño de una tarde Dominical en la Alameda Central’ Diego Rivera
In het midden staat Catrina in een elegante outfit en houdt de hand van de 10-jarige Rivera vast. Frida Kahlo staat in een traditionele Mexicaanse jurk achter hen. Ook Posada staat links van Catrina en biedt haar zijn arm aan. De bedoeling ervan was om de traditie en het gemak waarmee de Mexicanen met de dood omgaan te laten zien. In het bijzonder met de identiteit van een dame van de dood, teruggrijpend naar het erfgoed van de Azteekse godin Mictecacihuatl (de ‘keeper’ van de botten van de onderwereld) Met het Christelijke geloof bovenop de oude rituelen, hebben deze vieringen zich ontwikkeld tot de huidige Dag van de Doden.
Catrina
Catrina
Etalage Kitsch Kitchen
De dood heeft een neutraliserende kracht; iedereen is gelijk aan het einde. Soms moeten mensen eraan worden herinnerd. En dat gebeurt dus precies ook op 1 en 2 november.
Catrina Nopales
Catrina
Catrina flamenco danseres
Catrina Folk Art
Beeldhouwer en schilder Juan Torres uit Morelia (Michoacán) was de allereerste die deze skelet dame in klei verbeelde. Al snel erna volgden andere kunstenaars en voilá een folk art was geboren. Ook in andere disciplines werd Catrina populair. Zoals in houtsnedes (Oaxaca) of gemaakt van papier-maché of zwarte klei. Overal vindt je rond begin november skeletten. Van een miniformaat tot een XXL-versie. Soms uitgedost in de mooiste glitterjurken en versierd met kleurrijke bloemen.
Folk Art skeletjes
Folk Art skeletjes
Make-up
Kunstenaars en fotografen laten zich ook graag inspireren door de mooiste make-up creaties.
Foto: Raoul Ortega
Foto: Caroline Ortanez
Laat je inspireren!
Have fun 🙂
Rosalisa
Sorry, the comment form is closed at this time.