I Can Make You Feel Good – Tyler Mitchell

I CAN MAKE YOU FEEEEEL GOOD

Soms zijn er exposities waar je hals reikend naar uitkijkt. Of die je bij blijft. Dit is er ook zo eentje. I Can Make You Feel Good, de solotentoonstelling van fotograaf Tyler Mitchell in Foam op de Keizersgracht in Amsterdam is te bewonderen vanaf 19 april tot 5 juni 2019. Naast een selectie van zijn persoonlijk werk zijn er ook foto’s te zien die hij in opdracht heeft gemaakt. Inclusief een première van twee video’s Idyllic Space & Chasing Pink, Found Red. Met deze audiovisuele installaties verkent de kunstenaar op een speelse manier & met kinderlijke vrijheid de wereld van zwarte jongeren. Zijn foto’s vormen een speelse utopie voor jonge zwarte mannen. Tyler creëert een droomachtige, kleurrijke wereld waarin zwarte mannen dezelfde vrijheden ervaren als blanke mannen.

Tyler Mitchell Self Portrait 2015

Idyllic Space  

In een aparte ruimte kun je liggend op zitzakken naar videobeelden op het plafond kijken waarin Mitchell jonge zwarte mensen laat zien die genieten van simpele dingen, zoals het eten van een ijsje, rondhangen in het zwembad & tikkertje spelen. De moord op Tamir Rice uit 2014 is voor Mitchell een urgente aanleiding om een tegengeluid te laten horen. Tamir Rice was 12 jaar toen hij werd doodgeschoten door de politie van Cleveland (VS) terwijl hij buiten aan het spelen was met een speelgoedpistool. Mitchells video-installatie vestigt aandacht op de activiteiten die velen van ons ondernemen zonder erbij stil te staan. Zijn werk confronteert ons met het feit dat deze vanzelfsprekendheden voor zwarte mensen helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Hij vraagt zich af waarom jonge zwarte kinderen niet op dezelfde manier worden gefotografeerd als jonge blanke kinderen die in hun mooie kleren zorgeloos spelen in buitenwijken zoals Palo Alto? In het werk van Larry Clark, de jeugdfotograaf bij uitstek, komen namelijk nergens zwarte kinderen voor. Waarom worden zij anders bekeken?

Video Installatie Idyllic Space

Video Still Idyllic Space by Tyler Mitchell

Chasing Pink, Found Red 

Hier worden beelden van jongeren op een warme zomerdag liggend opeen deken in het park gecombineerd met ingesproken audiocommentaren die Mitchell verzamelde onder zijn volgers op Social Media, waarin ze hun frustraties uiten over hun ervaringen met racisme & vooroordelen. Met beelden van ogenschijnlijk onschuldige activiteiten in het openbaar raakt Mitchells werk aan de psyche van zwarte jongeren, die vaak worden opgevoed met het idee dat ze extra op hun hoede moeten zijn in hun gedrag in het openbaar.

Video Installatie Chasing Pink , Found Red

Video Still Chasing Pink, Found Red by Tyler Mitchell

Stijl – Zwarte Utopie

Tyler Mitchell fotografeert jonge zwarte mensen in tuinen, parken of idyllische studio achtergronden waar ze vrij, expressief, ongedwongen, gevoelig & bovenal trots lijken. Zijn visualisatie van een zwarte utopie. Deze utopie die Mitchell creëert, doet ons, de toeschouwer, beseffen hoe sterk deze in contrast staat met de realiteit.

Dit wordt nog eens extra versterkt door zijn gebruik van een palet aan snoepkleurtjes. Met mijn werk ben ik op zoek om het zwarte lichaam te revitaliseren & te verheffen aldus Mitchell. Hij legt de zwarte mannelijkheid & jeugd vast in de meest kwetsbare & onthullende momenten. Zo portretteert hij jonge zwarte mannen gekleed in felle of pastelkleurige kleding. Soms met nagellak, allemaal geschoten tegen snoeperige achtergronden. De rode draad in het oeuvre van Mitchell is een verlangen om een andere ​​waarheid over culturele identiteit te laten zien.   I’m Doing Pretty Hood in My Pink Polo is een goed voorbeeld van zijn visuele verkenning van moderne zwarte mannelijkheid. De reportage werd geschoten in Flatbush, de Jamaicaanse hood in Brooklyn NYC. Op één foto houden twee zwarte jongens elkaar vast, dragen bloemen & roze. Ik hoef hun niets uit te leggen. Zij begrijpen op een natuurlijke manier exact wat uit te stralen zonder dat ik hun aanwijzingen moet geven. Het gaat over gezelschap.

I am Doing Pretty Hood in my Pink Polo by Tyler Mitchell

Ik wil nieuwe manieren vinden om zwarte mannen te fotograferen & verder gaan als wat je normaal ziet. Ongetwijfeld vragen mensen zich af wat de relatie is tussen hen? Zijn ze homo? Zijn ze vrienden? Ik ben daar totaal niet mee bezig. Dat is voor mij geen enkel issue. Wat ik juist zo leuk vind aan hen is dat zij comfortabel zijn met zichzelf & met elkaar. We schieten zwarte mannen als verlichte figuren in nieuwe scenario’s. Het maakt niet uit welke geaardheid je hebt. Waar ik naar kijk? Hopelijk is het iets dat je nog nooit eerder hebt gezien. Aldus Tyler.

In deze serie gebruikt hij thema’s die tegen zwarte mannen worden gebruikt. Zoals waterkanonnen & speelgoed pistolen. Je ziet de duistere kant van hoe zij het slachtoffer zijn geworden, maar de beelden hebben tegelijkertijd een dualiteit door hun snoepkleurige muren. Al zo lang worden zwarte mensen anders/ negatief geportretteerd. “We zijn fysiek, seksueel, emotioneel gecontacteerd. Groepen zwarte mannen worden nog steeds als een bedreiging gezien. We worden gecriminaliseerd. Er is een etiket op ons geplakt wat niet reëel is”

I am Doing Pretty Hood in my Pink Polo by Tyler Mitchell

Vogue Fotograaf

Tyler Mitchell wordt vandaag de dag gezien als een van de meest toegewijde aanstormende talenten in de fotografie. Zo schrijft hij geschiedenis als eerste Afrikaans-Amerikaanse fotograaf die in 2018 een cover met Beyoncé schiet voor het pretentieuze September Issue van de Amerikaanse Vogue in het 126-jarig bestaan ​​van het toonaangevende tijdschrift. Op 23-jarige leeftijd is Mitchell ook nog eens één van de jongste fotografen die de cover van Vogue hebben mogen schieten. Toen hij gevraagd werd dacht hij dat het een grap was. Op Twitter laat hij weten al drie keer gehuild te hebben die ochtend. Mitchell fotografeerde Beyoncé net buiten Londen, te midden in de vervaagde glamour van een vervallen Engels landhuis. De resulterende beelden betreden de grens tussen werkelijkheid & fantasie, een onwerkelijke dromerige ruimte, documentaire & portretten.

Vogue Cover 2018 September Issue Beyoncé

Visie

Het is een verontrustende tijd, de meesten zwarte mensen zijn bang & bijna alle gesprekken gaan over grimmige onderwerpen zoals overleven, angst, onzekerheid & persoonlijk activisme. Vragen over wat zij als individuen binnen hun beperkte middelen kunnen doen om met elkaar te bouwen om aan verandering te werken, voelen relevanter & urgenter dan ooit. Terwijl het medium fotograferen over het algemeen als oppervlakkig wordt gezien mede door de instant bevrediging van Social Media is men de laatste jaren bewust dat de realiteit een met bloed doordrenkte cultuur is doordat ontelbare zwarte mannen & vrouwen gedood zijn tijdens confrontaties met de politie. De meest voorkomende reactie op deze meedogenloze moorden is een eenvoudig waarom?  Beelden dragen in hoge mate bij aan de waarneming, vooral omdat zij als ‘anders’ worden beschouwd & de last dragen van de waarden van blanken. Blanke mensen houden vaak nog steeds vast aan de stereotype beelden van zwarte mannen. Hoewel die in het verleden al vele malen bewezen hebben traumatisch & dodelijk te zijn.

My Favorite Photo: Two Girls Embrace 2018

Stijl – Onschuld & Puurheid

Op de vraag in welk genre hij als fotograaf te plaatsen is, bijvoorbeeld als mode-, documentaire- of bijvoorbeeld kunstfotograaf, antwoordt Mitchell dat hij een betrokken fotograaf is. Social Media slim, politiek geëngageerd & totaal onverschrokken. Mitchell maakt deel uit van een nieuwe generatie beeldmakers die door hun lens onze cultuur opnieuw vormgeeft. Hij wil de ogen van zwarte jonge kinderen openen & laten zien dat ook zij alles kunnen bereiken.

Zoveel beelden gaan tegenwoordig alleen maar over mooi zijn, de wereld vullen met prachtige maar vluchtige beelden. Zeker in het Social Media tijdperk waarin wij nu leven. Mitchell houdt het meest van onschuld & puurheid.

Tyler Mitchell

Tegenwoordig woont hij in Brooklyn maar hij groeit op in Atlanta. Op High School koopt hij een camera, omdat een carrière in de sport vanwege zijn lengte er niet inzit. Ik ben absoluut een kind van de YouTube-generatie zegt Mitchell. Via YouTube leert hij skatevideo’s te maken & met behulp van online tutorials deze te bewerken. Later verhuist hij naar New York om film te studeren op de NYU’s Tisch School of Arts.

Boys of Walthamstow 2018

Zijn pad tot beroemd Vogue fotograaf is anders dan alle anderen voor hem. In plaats van stage te lopen bij een gevestigd modefotograaf of te tekenen bij een creatief agent, zoals veel van zijn leeftijdsgenoten doen, begint zijn carrière met het maken van videoclips voor Indie-rapper Kevin Abstract als eerstejaars op de filmschool. In 2015 reisde hij met 30 filmrolletjes naar Cuba. Bij thuiskomst publiceert hij zelf ongesigneerd op Instagram El Paquete, een fotoboek van de levendige skateboardcultuur van Havana. Uiteindelijk wordt hij geboekt om campagnes te schieten voor onder meer Givenchy, American Eagle & Marc Jacobs. Voor zij afstuderen heeft hij al een gerenommeerd oeuvre opgebouwd.

Zo gauw hij begrijpt hoe belangrijk licenties zijn, leert hij zichzelf aan hoe contracten te tekenen. Naast zijn commerciële projecten maakt hij ook persoonlijk werk die rechtstreeks een weg vinden naar diverse Kunst Galeries overal ter wereld.

Tyler Mitchell

Heb genoten van de tentoonstelling.  De opening in Foam was super feestelijk & net zo kleurrijk als zijn foto’s. Helaas heb ik Tyler himself gemist… Met een drankje & heerlijke tunes van de DJ werd een doordeweekse donderdagavond zomaar ineens heel bijzonder & I felt really GOOD

Tyler @Foam Photography (c) Almicheal Fraay

DJ Opening Night Foam

Foam Fotografiemuseum.

Keizersgracht 609. Amsterdam.

Van 19 april tot 5 juni 2019.

A must see! A must go!

Have fun 🙂

Rosalisa